10_7

برای نمایش مطلب باید رمز عبور را وارد کنید

9_7

این عشق نیست!و بارها گفتم عاشق نیستم.

این دوستداشتنت هیچ کاری دست من نمیدهد جز اینکه هرازگاهی پاراگرافی از کتابی را باید دو یا چند بار بخوانم تا از تو دور شود مغز وامانده ام.

---

"زن در ریگ روان" رو چهار روز پیش شروع کردم و پری روز تمومش کردم.خیلی اتفاقی استارتش خورد یه انجمن کتابخوانی دعوتم کرد و شرکت کردم و خوندمش.البته خیلی زودتر از موعد تمومش کردم.باید 1 تیر شروع میشد و 14 تیر تموم. 

کاملا قابل تجسم بود لحظه به لحظه ش،شاید اگر قرار بود انتخابش کنم هیچ وقت نمیخوندمش،خوبی انجمن کتابخوانی به همینه.

وقتی از شن های پوشاننده حرف میزد خلقم تنگ میشد.

بوی عرق و نمک همش برام تداعی میشد.

چون اتفاقی شروعش کردم خودش رو تهیه نکردم و به pdf رو آوردم.

خوندن pdf من رو به خواب میبرد.

دیگه کتاب نخونده ای ندارم و تقریبا 3 تا هست که اونا از موراکامی هستن و سعی دارم بعدا بخونمشون.مدام خوندن از یه نویسنده رو دوست ندارم.

منتظر فرصتی برای تهیه کتاب هستم.

 

7_7

روزی که تهیه ش کردم فراموش نمیکنم!حتی اگر روز مهمی نبوده باشه.

و این کتاب (دقیقا عکس رو جایی گرفتم که آرامش داشت و به نحوی متروک به حساب میومد)جزو عجیب ترین ها و جذاب ترین ها بود و مثل همیشه مَنی که به پائولو کوئلیو پیله کردم از خوندن اثرش لذت بردم.

ایمان و اعتقاد و معرفت رو در انسان زنده میکرد و حتی یک لحظه کسل و خسته نشدم،دیروز شروع و امروز تموم شد.

دروغ چرا اما موقع خوندن"از دو که حرف میزنم از چه حرف میزنم" کلی خسته میشدم و منو عصبی میکرد که چرا این وضعیت پیش میاد و اون هم اثری از نویسنده دوستداشتنی م بود.

سخت نگیریم و به کتاب اشاره کنیم.

پر از قسمت هایی بود که بیشتر از کل کتاب لذتبخش بودن و علامت گذاری شدن؛

««کتاب فروش پرسید:چه چیزی را خوب بلدی؟

_رفتن به دنبال چیزی که به آن اعتقاد دارم.»»¹

««یادگیریِ یک چیز،به معنای برقرار کردن ارتباط با جهانی که هیچ تصوری از آن نداریم.برای یاد گرفتن،فروتنی لازم است.»»²

««اما تنهایم،و وقتی تنهایی،درکِ کیهان هیچ به دردت نمیخورد.»»³

««هرگز،به راستی هرگز،دلیل نهایی هستی مان را نمیفهمیم»»⁴

««انسان بودن به معنای تردید داشتن،و با این حال به راه خود ادامه دادن است.»»⁵

««جنگل این را به من آموخت که تو هرگز مالِ من نمیشوی،و برای همین،برای همیشه تو را خواهم داشت.تو امیدِ روزهای تنهایی من،اضطراب لحظه های تردید من،و یقین لحظه های ایمان من بودی.»»⁶

1 ص 47

2 ص 75

3 ص 179

4 ص 207

5 ص 255

6 ص 313

+این هفته به چیزی که میخواستم رسیدم هفته ای دو کتاب و این یعنی اراده!

6_7

از آبان 96 هی این کتاب رو میگیرم به دست که بخونم و نمیشد.

تلاش اول

تلاش دوم،تلاش اولم خیلی خنده داره!با توجه به اینکه "نامه به فرزندی که هرگز زاده نشد"زودتر از"از دو که حرف میزنم از چه حرف میزنم"تموم شد.

بعد از ویس گوش خراشم (تلاش سوم) موراکامی اینگار که بگه:برو بمیر یعنی با این صدات.

رفتم و مُردم و کتاب رو بستم تا اینکه دیروز بازم از صفحه های 30 و خورده ای به بعد استارت زدم!

دیروز به طرز دیوانه واری تا 100 خوندم و شاید 120 خاطرم نیست!

و صبحه نزدیک به ظهر تمومش کردم و چه قدر چسبید!

من خیلی خیلی نوشته های موراکامی رو دوست دارم و این اثر یکم زیادی خاص بود.

من از دو بدم نمیاد اما دوستش هم ندارم،وقتی میدوم قلبم خیلی خیلی خیلی تند میزنه حتی اگه مسافت کم باشه،احتمالا به خاطر ناشی بودن در این زمینه س.

وقتی از دویدن در مسابقات حرف میزد حس خیلی عجیب غریبی داشتم نه خوشم میومد نه بدم میومد.

من موراکامی رو دوست دارم و اهل نقدش نیستم و بیشتر دوست دارم از کتابی که خوندم لذت ببرم و به نقصهاش از دید سطحی خودم فکر نکنم.

کتابی که من تهیه کردم نشر چشمه بود،و راستش من اونقدر غفلت کردم که حتی موقع خرید فکر میکردم که نویسنده منظورش از عنوان عدد دو باشه!

حتی فکرش رو هم نمیکردم که منظورش دویدن باشه :|

و بعد از خرید توی ماشین به جلدش دقت کردم و یه تصویر مات تار از یه دونده دیدم و تمام ذهنیتم تباه شد.

و برش هایی که از نگاه من جذاب بود؛

««وقتی پای دیگران در میان باشد،آدم همیشه میتواند یک توضیح مجاب کننده ارائه دهد ولی او نمیتواند سر خودش کلاه بگذارد»»¹

««دیگران هر چه میخواهند،بگویند.چه اهمیتی دارد»»²

««مهم ترین نکته ای که در مدرسه یاد میگیریم آن ست که مهم ترین نکته ها را در مدرسه نمیتوان یاد گرفت»»³

««در یخچال را باز میکنید و میکوشید با خوراکی های به جا مانده غذایی خوب_یا حتا میتوان گفت ماهرانه_درست کنید.جز یک سیب درختی،یک پیاز،قدری پنیر و چند تخم مرغ چیز دیگری در یخچال پیدا نمیکنید ولی شکایتی ندارید،با هرچه دارید کارتان را راه می اندازید.آدم که پا به سن میگذارد یاد میگیرد با داشته هایش حتا خوشحال هم باشد.یکی از معدود مزیت های پیری همین است.»»⁴

««یکی از امتیازات کسانی که در جوانی تن به مرگ نسپرده اند نعمت پیر شدن است.»»⁵

««ای خدایی که احتمالا در آسمان هستی،آیا تقاضایی گران است که با اشاره ای به من پاسخ دهی؟اندکی رحمت،آیا توقعی گران است؟»»⁶

1 ص 23

2 ص 36

3 ص 56

4 ص 92

5 ص 123

6 ص 147

4_7

برای نمایش مطلب باید رمز عبور را وارد کنید