من دارم شبیه کی میشم؟

پنج کیلو وزن کم کردم.

سلامت روان؟ صفر.

روحیه ادامه دادن و امید داشتن؟مثل یه شوخیه!

حتی نوشتن هم دیگه بنظرم انتخاب خوبی نیست...

نمیدونم داریم به کجا میرسیم و قراره چه بلایی سرمون بیاد، عمیقا احساس پوچی غم و ناراحتی میکنم.

کاش تموم شه این وضعیت.

این هم روزایی که وقتی بچه بودم دوست داشتم از راه برسن!

وقتی که فکر میکردم و قلبم تند میزد از شوق و استرس برای آینده.

حالا احساس ناکافی بودن از پا درم اورده و داره سلاخیم میکنه.

اعتمادبنفسم...

واشنا؟ اشکامو میبینی؟ واشنا امروز خیلی گریه کردم

واشنا این چندماه دیدی که چی بهم گذشت؟

واشنا من ازت آرامش میخوام...

واشنای مهربونم من هنوزم معتقدم تو داری منو میبینی و نگاهم میکنی...

مثل همیشه...

دوست دارم...