امروز صبح با وجود شروع شدن هفته های حساس تحصیلی؛
"ملت عشق"رو در دست گرفتم و به شکل اسرار آمیزی تمومش کردم!112 صفحه ی اون رو روزای گذشته و 287 صفحه ی اون رو امروز.کتاب و پایان قشنگ و قوی اش من رو نسبت به تموم مشکلات دلداری میداد و آرومم میکرد.فکر نمیکنم هیچ زمان بتونم یه کتاب رو بررسی کنم و اونطور که شایسته ی اونه راجبش براتون بنویسم و عاجز بودنم ناراحتم نمیکنه.امروز واقعا دوست نداشتم تلفنم آلارم بده و هیچکی صدام بزنه یه خلوت عمیق و دلچسب سپری کردم.تموم شدن کتاب و بستنش با اذان مغرب همزمان بود.شرمنده ی خودم نیستم که سره قولم با خودم نبودم و نتونستم این ماه چندتا کتاب بخونم چون این کتاب به اندازه ی چندتا کتاب حجم و محتوا داشت.با شلوغیه اوضاع اطرافم و تعداد زیاده کتابای نخونده م علاقمند شدم که یه کتاب جدید بخرم!دارم آروم آروم به خودم میگم دستم به دامنت صبر کن ماهه پیشه رو بگذره حالا بعدا یه فکری به حالت میکنیم باشه؟.